Weź udział w akcji społecznej PODARUJ WIERSZ
Treść
Fundacja im. Zbigniewa Herberta wraz z Biblioteką Narodową w Warszawie zaprosił naszą bibliotekę do wzięcia udziału w ogólnopolskiej akcji społecznej „Podaruj wiersz”, której tegoroczna edycja trwać będzie od 29 maja do 1 października, a jej głównymi ambasadorami – jak zakładamy – będą bibliotekarze, nauczyciele i animatorzy kultury oraz osoby związane z instytucjami opieki i pomocy społecznej.
Zbigniew Herbert pisał listy-wiersze do przyjaciół, do ważnych dla niego artystów, do osób, które cenił (niektóre z tych listów znalazły się następnie w książkach poety i należą do najprzenikliwszych i najmocniej poruszających jego utworów). Ten gest pisarza – gest ofiarowania komuś autografu wiersza – jest inspiracją dla ww. akcji.
GBP w Suszcu postanowiła włączyć się w akcję, dlatego też zapraszamy osoby chętne (nie tylko naszych czytelników) do odwiedzin biblioteki w celu bliższego zapoznania się z działaniami, które należy podjąć.
A sprowadzają się one do czterech kroków:
1. sięgnięcie po zbiór wierszy (w domu lub w bibliotece),
2. wybranie jednego z nich,
3. odręczne przepisanie wybranego wiersza,
4. podarowanie go komuś.
Uczestnicy akcji przepisują wybrany wiersz na specjalnych kartach papeterii „Podaruj wiersz” (otrzymanych z Fundacji im. Zbigniewa Herberta), by następnie taką kartę z przepisanym wierszem podarować wybranej osobie.
Akcja „Podaruj wiersz” ma budować sieć międzyludzkich (międzypokoleniowych) relacji, których osnową jest słowo – znaczące, niosące sens, dające oparcie. Tak pomyślana akcja ma swój głęboko ludzki wymiar (odwołujący się do wartości poezji jako „słowa właściwie użytego”, do aktu pogłębionej, odpowiedzialnej lektury, do gestu ofiarowania czegoś cennego), ale jest też po ludzku prosta – jak wyciągnięcie do kogoś ręki, jak podanie dłoni.
Ta prosta sekwencja wdraża uczestników akcji w pogłębioną, angażującą lekturę, skłania ich do uważnego wybrania wiersza i wzięcia odpowiedzialności za swój wybór. Sprawia też, że czytanie zostaje przedłużone w akcie przepisania wiersza i – następnie – ofiarowania go komuś konkretnemu, a to z kolei dyskretnie akcentuje wartość (dar) zarówno poezji, jak i takiej lektury, która nie kończy się wraz z ostatnią kropką, ale przekłada się na działanie w sferze najbardziej fundamentalnych relacji międzyludzkich (podarowanie innym – potrzebującym, opuszczonym – swojego czasu, swojej wrażliwości i realnej obecności, której formą jest odręczne przepisanie wiersza, ofiarowanie go i – jeśli trzeba – odczytanie).
List przewodni od organizatorów:
