Akcja społeczno-edukacyjna ŻONKILE

Powstanie w getcie warszawskim

1940 r. Niemcy  ogrodzili  murem część centrum Warszawy i stłoczyli tam prawie pół miliona Żydów ze stolicy
i okolic. Uwięzieni w getcie umierali wskutek głodu, chorób, niewolniczej pracy i ginęli w egzekucjach. Wielka akcja likwidacyjna: Latem 1942 r. Niemcy wywieźli z getta do ośrodka zagłady w Treblince prawie 300 tysięcy Żydów. Wśród tych, którzy pozostali, narodziła się idea zbrojnego oporu. 19 kwietnia 1943 r. dwa tysiące Niemców wkroczyło do getta, by je ostatecznie zlikwidować. Przeciwstawiło się im kilkuset młodych ludzi
z konspiracyjnych Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) i Żydowskiego Związku Wojskowego. Powstańcy, pod dowództwem Mordechaja Anielewicza, byli wycieńczeni i słabo uzbrojeni. Wielu wiedziało, że nie mają szans, ale woleli zginąć w walce, by ocalić swoją godność. Przez cztery tygodnie Niemcy równali getto z ziemią, paląc dom po domu. Schwytanych bojowców i mieszkańców zabijali lub wywozili do obozów. 8 maja Anielewicz
i kilkudziesięciu powstańców zostali otoczeni i popełnili samobójstwo. Nielicznym Żydom udało się wydostać kanałami z płonącego getta. 16 maja Niemcy na znak zwycięstwa wysadzili Wielką Synagogę przy ul. Tłomackie. Getto warszawskie przestało istnieć.

Dlaczego żonkile?

Jednym z ocalałych z getta był Marek Edelman, ostatni dowódca ŻOB. 19 kwietnia, w rocznicę powstania, składał bukiet żółtych kwiatów pod Pomnikiem Bohaterów Getta na Muranowie. W tym roku przypada 100. rocznica urodzin i 10. rocznica śmierci ostatniego przywódcy powstania w warszawskim getcie. W styczniu Rada Warszawy zdecydowała, że Marek Edelman będzie patronem 2019 roku w stolicy. Żonkil stał się symbolem szacunku i pamięci o powstaniu. Organizowana przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN akcja ma na celu rozpowszechnianie tego symbolu oraz szerzenie wiedzy na temat samego powstania.

ŁĄCZY NAS PAMIĘĆ

GBP w Suszcu przyłączyła się do akcji społeczno-edukacyjnej „Żonkile”, upamiętniającej 76. rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim. W 2019 r. przypada także 100. rocznica urodzin i 10. rocznica śmierci Marka Edelmana – ostatniego przywódcy powstania i jednego z ocalałych z warszawskiego getta. Po wojnie działający w opozycji, pracujący jako lekarz, młodzieży znany z lektury Hanny Krall „Zdążyć przed Panem Bogiem”, co roku w rocznicę powstania składał bukiet żółtych kwiatów pod pomnikiem Bohaterów Getta. Obecnie, naprzeciwko niego znajduje się Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Odwiedzając naszą stolicę, warto poświęcić czas i zajrzeć do niego. Właśnie to muzeum corocznie organizuje akcję ŻONKILE, by szerzyć pamięć i wiedzę nt. tych makabrycznych dni. W tych dniach (19 kwietnia-15 maja) wolontariusze, na ulicach miast,  rozdają przechodniom papierowe żonkile – symbol szacunku i pamięci o powstaniu w getcie. Kontynuując tę tradycję, pracownicy GBP w Suszcu przygotowali zajęcia nt. powstania getta. Zajęcia odbyły się 17 i 26 kwietnia, a dodatkowo, symboliczne kwiaty wykonały dorosłe uczestniczki  tzw. Suszeckich Grup Zabawowych. Program zajęć dla młodszych - dzieci w wieku 6-12 lat, obejmował: skrótowe pokazanie  historii narodu żydowskiego powiązanego z obchodzonymi świętami wielkanocnymi, czytając „Dzień Ognia” Roberta Sabudy opowiedziano o siedmioramiennym świeczniku - symbolu widniejącym w herbie Izraela oraz jednym ze świąt - Chanuka, wspomniano o kulturze i obyczajach i co warto dzisiaj zwiedzić w Izraelu, tłumaczono wyrażenia tj. jarmułka, synagoga, Gwiazda Dawida (nawiązano do historii walki Dawida z Goliatem), ćwiczono kroki tańca ludowego i nauczono się kilku wyrazów w jęz. hebrajskim. W finale zajęto się papierowymi żonkilami (z bibułki marszczonej i składanymi - wg przekazanego szablonu). Wystawione są też  u nas materiały, z których samodzielnie można wykonać składany żonkil. Zapraszamy, a dla kolejnych chętnych zorganizowane zostaną następne zajęcia (zgłoszenia przyjmujemy w bibliotece). Proponujemy też zobaczyć film, przygotowany przez Centrum Edukacji Muzeum Żydów Polskich POLIN, poświęcony powstaniu w getcie warszawskim  „Nie było żadnej nadziei”. Warto pamiętać.